Bert Wagendorp stelt in zijn column in de Volkskrant van vandaag de vraag wat de zin van het leven zal zijn als AI al onze productieve bezigheden heeft overgenomen. Het zou kunnen dat sport en spel als enige overblijven.

Ik denk echter dat we juist afscheid zullen nemen van het dagelijks digitale. Immers, we weten dan, dat alles wat we via Instagram, Facebook of whatever aan 'nieuwe zaken' krijgen medegedeeld, gegenereerd is door algorithmes. Who cares.

Het concrete gebeuren, het feitelijke doen - van zelf sporten en spelen, maar ook samen praten, wandelen, creëren, 'elkaar ontmoeten' in welke vorm dan ook - juist dat zal belangrijker zijn dan nu.

Het enige waar we zonder algoritmes kunnen vertoeven is immers het 'live'-gebeuren. Daar vindt nog het puur menselijke leven plaats.

Enige nadeel zou kunnen zijn dat we ons nog meer dan nu in lokale, want bereikbare cirkels (of bubbels) zullen verblijven. Dat zal, net als nu, de onderlinge conflicten tussen de verschillende bubbels, niet voorkomen.

De 'hoop' is echter dat AI dan die onderlinge strijd weet te temperen door een uitgekiend veiligheidsbeleid. Iedereen happy in zijn eigen kringetje.